TWD – Tylko W Dubaju

Czasem coś zobaczę, czasem coś usłyszę, co sprawia, że myślę sobie „teraz już nic mnie nie zaskoczy”.

Mija jakiś czas i historia się powtarza, a ja sobie myślę „już nigdy, nigdy więcej nie założę, że już nic mnie nie zaskoczy”.

Bywają również takie chwile, kiedy moje wykształcenie, zasób słownictwa i pochodzenie społeczne przestają mieć jakiekolwiek znaczenie i jedyne, co mi przychodzi do głowy to „o ja p***”.

Może i wstyd, ale taka jest prawda.

Pisałam już wcześniej o lwach albinosach trzymanych przez Emiratczyków, do kompletu ze swoimi sportowymi Jaguarami.

Pisałam, że jak ma się odpowiednio dużo pieniędzy i jest się odpowiednio urodzonym (czytaj: spokrewnionym z rodziną królewską), można wszystko.

Można, tak dla przykładu, obudzić się z rana z myślą „poszedłbym do największego na świecie centrum handlowego”. Po czym pomyśleć dalej i dojść do wniosku, że w pojedynkę to jednak nudno, więc przydałoby się towarzystwo.

I wziąć ze sobą swojego konia.

źródło: email kolegi z pracy męża

Nie jestem pewna, czy koń jest zadowolony z wycieczki, ale jestem przekonana, że nie chciałabym być na miejscu pana w żółtej kamizelce, który maszeruje za koniem w pełnej gotowości do sprzątnięcia ubocznych produktów przemiany materii. Gdyby zwierzęciu się zachciało.